Dalga ile kıyının askını bilir misin?

Öncesizden başlayıp sonsuza giden

Dalga hep aska kavuşma özlemiyle atılır kıyıya,

Dalga seven

kıyı sevilendir

Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga

Ve döner hep geriye

Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya

Her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca

İste bende seni böyle severim yar   

 

Ya bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini

Bilirler görünmeyeceklerini

Sevilmeyeceklerini

Koklanmayacaklarını.

Islanmayacaklarını.

Ama inatla acarlar askla sevgiyle özlemle

Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını

İste bende seni böyle beklerim yar

 

Ya bilir misin günebakanın güneşe olan aşkını

Hiç kucaklayamayacağı bir sevgilinin peşindedir

Bir bakışına verir ömrünü

Bir bakisinin özlemindedir sevgiliden gelecek olan

Ve güneşin her batışında boynu bükük kalır

Sarıya boyanır yüzü sevgiliden aldığı ilhamla

Bilse de kavuşamayacağını

Her doğan günü umutla bekler sevgiliye kavuşmak için

Bende seni böyle beklerim yar

 

 

Ya ipek böceğini bilir misin

Onun kozasının içinde ördüğü o ipliğe olan aşkını

Bilir o ördüğü ipliğin kendisinin olumu olacağını

Ama aşkına feda eder kendini

Öyle verir kendini yarenine korkusuzca

İste bende kendimi böyle veririm sana yar

 

Ya ağaç ile meyvesinin aşkını bilir misin

Meyvesini vermelidir ağaç yeniden doğmak için

Öyle zorludur ki ayrılmaları ……

Verir meyvesini ağaç

Meyve tohum olur…

Tohum kok olur…

Ve yeniden doğar ağaç kendi meyvesinden

İste bende böyle yar

Yok olmayı göze aldım tekrar sende doğmak için