Dalga ile kıyının askını bilir misin?
Öncesizden başlayıp sonsuza giden
Dalga hep aska kavuşma özlemiyle atılır kıyıya,
Dalga seven
kıyı sevilendir
Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga
Ve döner hep geriye
Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya
Her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca
İste bende seni böyle severim yar
Ya bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini
Bilirler görünmeyeceklerini
Sevilmeyeceklerini
Koklanmayacaklarını.
Islanmayacaklarını.
Ama inatla acarlar askla sevgiyle özlemle
Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını
İste bende seni böyle beklerim yar
Ya bilir misin günebakanın güneşe olan aşkını
Hiç kucaklayamayacağı bir sevgilinin peşindedir
Bir bakışına verir ömrünü
Bir bakisinin özlemindedir sevgiliden gelecek olan
Ve güneşin her batışında boynu bükük kalır
Sarıya boyanır yüzü sevgiliden aldığı ilhamla
Bilse de kavuşamayacağını
Her doğan günü umutla bekler sevgiliye kavuşmak için
Bende seni böyle beklerim yar
Ya ipek böceğini bilir misin
Onun kozasının içinde ördüğü o ipliğe olan aşkını
Bilir o ördüğü ipliğin kendisinin olumu olacağını
Ama aşkına feda eder kendini
Öyle verir kendini yarenine korkusuzca
İste bende kendimi böyle veririm sana yar
Ya ağaç ile meyvesinin aşkını bilir misin
Meyvesini vermelidir ağaç yeniden doğmak için
Öyle zorludur ki ayrılmaları ……
Verir meyvesini ağaç
Meyve tohum olur…
Tohum kok olur…
Ve yeniden doğar ağaç kendi meyvesinden
İste bende böyle yar
Yok olmayı göze aldım tekrar sende doğmak için