
Saçlarını izinsiz dağıtıyorsa rüzgâr,
O rüzgâra bel bağlama yâr!
Esişim sabah yelince ılık ve içten,
Üşütmeyen cinsten,
Olacaktır.
Ve saçlarını nefesim hep birden,
Dağıtmayıp, toplayacaktır.
Gözlerini sebepsiz kamaştırıyorsa güneş,
O güneşe sakın olma eş!
Yüreğine sıcaklığım, şerha şerha nefesten,
Şah damarımda akan sevgimden,
Yayılacaktır.
Ve gözlerini öpüşüm, mevsimlerden,
İlkbahar tadında olacaktır.
Hey yâr, gözbebeklerinde sevdam,
Sevda(sı)nı bulacaktır!
Meraklanma yeter ki,
Gün batıp, doğacaktır!
İsmail GÖKTAŞ
|